Rezonans magnetyczny a proteza zębowa

Czy prace protetyczne, takie jak korony, mosty i protezy, stanowią przeciwwskazanie do rezonansu magnetycznego? W jaki sposób wpływają na przebieg  i wyniki badania?

Na czym polega rezonans magnetyczny?

Rezonans magnetyczny jest nieinwazyjnym diagnostycznym badaniem, dzięki któremu uzyskuje się wizualizację wewnętrznych organów Pacjenta. Wykonuje się go najczęściej w celu zdiagnozowania schorzeń, urazów i wad strukturalnych ośrodkowego układu nerwowego. Pozwala wykryć między innymi choroby przysadki, epilepsję, guza mózgu, schorzenia ucha wewnętrznego, zakażenie ośrodkowego układu nerwowego.
Ta metoda diagnostyki obrazowej wykorzystuje pole magnetyczne. Fale radiowe emitowane przez urządzenie diagnostyczne oddziałują z protonami. Po namagnesowaniu jądra wodoru pochłaniają fale elektromagnetyczne, przez co parametry magnetyzacji ulegają zmianie. Wówczas sygnał emitowany przez ludzkie ciało jest przetwarzany przez system komputerowy, a następnie radiolog poddaje go starannej analizie.

Proteza zębowa a rezonans magnetyczny

Czy noszenie protezy zębowej lub innych uzupełnień protetycznych (koron, mostów) stanowi przeciwwskazanie do poddania się rezonansowi magnetycznemu? To zależy od materiałów, z których są wykonane prace protetyczne. Jeżeli korony, mosty bądź protezy nie zawierają elementów metalowych, w żaden sposób nie zaburzają przebiegu ani wyników rezonansu magnetycznego. A zatem na przykład protezy akrylowe czy uzupełnienia pełnoceramiczne nie stanowią żadnego problemu.

Rezonans magnetyczny głowy a proteza zębowa z metalowymi elementami

Ale co, jeśli w odbudowie protetycznej zastosowano elementy metalowe? Niektóre protezy (na przykład szkieletowe) posiadają metalową ramę albo metalowe klamry, belkę czy lokatory. Również korony i mosty mogą posiadać metalową podbudowę. Co więcej, korony, mosty i protezy mogą być mocowane na wszczepionych w kość żuchwy lub szczęki implantach, które również są z metalu.

Problemem nie są wszystkie metale, ale te o właściwościach ferromagnetycznych. Ta grupa metali, do której należy między innymi nikiel, żelazo i kobalt, posiada obszary stałego namagnesowania, które wytwarzają wokół siebie pole magnetyczne. Pole to może zaburzać badanie i zakłamywać wyniki rezonansu magnetycznego. Przy pracach protetycznych z takimi elementami zawsze zachodzi ryzyko generowania tak zwanych artefaktów, czyli luk w obrazie (obszarów hipointensywnych), które mogą utrudnić interpretację wyników badania.

A zatem ważne jest nie to, czy praca protetyczna zawiera metalowe elementy, ale to, jakie konkretnie metale zostały do niej użyte. W produkcji protez zębowych do najczęściej wykorzystywanych metali należą kobalt, glin i tytan. Kobalt jest metalem ferromagnetycznym, natomiast glin i tytan nie wykazują takich właściwości. Implanty, na których mocuje się protezę lub inne uzupełnienia, są zwykle wykonywane z tytanu lub stopu tytanu i cyrkonu, dlatego również nie mają właściwości ferromagnetycznych.

Bez względu na to, czy zastosowane metale są ferromagnetykami czy też nie, zawsze powinieneś przed badaniem poinformować o swoich uzupełnieniach protetycznych.

Dowiedz się więcej

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o protezach i ich ewentualnym wpływie na badania diagnostyczne, zapraszamy do gabinetu Stomatologia Zdrowit Dąbrówka. Na wizytę możesz się umówić, dzwoniąc pod numer +48 735 003 000 lub wypełniając formularz.